Park Dolny w Szczawnicy

Park Dolny w Szczawnicy - park w centrum Szczawnicy po północnej stronie ulicy Głównej, u podnóża góry Bryjarki, ograniczony ulicami: Park Dolny i Aleją Parkową, graniczący z dzielnicą Szczawnicy Miedziusie.

Park został utworzony w latach 1861-1868. Jego powstanie związane było z planami zagospodarowania znajdujących się tu źródeł: „Szymona”, „Anieli” i „Heleny”. Józef Szalay wydzierżawił 20 stycznia 1860 roku na okres 50 lat 17,5 morgi gruntu Spółce Zdrojowisk Krajowych, pod warunkiem założenia przez nią Zakładu Kąpielowego.

Już w 1860 roku wybudowano szereg drewnianych obiektów, a źródła ujęto w kamienne cembrowiny. Po wygaśnięciu umowy dzierżawy w 1910 roku Dolny Zakład stał się własnością Adama Stadnickiego.

W 1889 roku uruchomiono Zakład Wodoleczniczy dra Józefa Kołączkowskiego na Miedziusiu, zwany „Hydropatią”, obecnie willa Maria.
W 2012 roku przeprowadzono generalną rewitalizację parku. W centralnej części parku znajduje się oczko wodne oraz altana.