Zamek

Według tradycji w miejscu, gdzie dzisiaj wznoszą się rozległe pozostałości zamku Gryf, we wczesnym średniowieczu istniał drewniano-ziemny gródek plemienny Bobrzan, przekształcony przez księcia Bolesława Wysokiego pod koniec XII wieku w siedzibę lokalnej kasztelanii. Z murowaną warownią zachowane dokumenty historyczne łączą osobę księcia Konrada II Głogowskiego, syna Henryka Pobożnego, a znając datę jego śmierci (1274) można zaryzykować twierdzenie, że Gryf był prawdopodobnie najstarszym i zdecydowanie najpotężniejszym ogniwem w zorganizowanym systemie obronnym Okręgu Kwisy, w skład którego wchodziły również względnie dobrze zachowane do dziś zamki Czocha, Świecie oraz Rajsko. Przypuszczalnie do końca XIV wieku warownia znajdowała się w posiadaniu książąt świdnickich, by po wygaśnięciu rodowej linii w 1392 roku przejść na własność króla Czech Wacława IV.