Kościół Św Jacka i Doroty

Kościół i klasztor w stylu gotyckim pochodzi z XIV wieku. Do XVII wieku w Piotrkowie funkcjonowały dwa kościoły: parafialny Św. Jakuba i dominikański, pierwotnie dedykowany Św. Dorocie.

U schyłku XV wieku nie miał wówczas wymaganej liczby zakonników . W 1605 roku liczył już 24 zakonników. Dość częste pożary, jeden z nich w 1531 roku zniszczył zabudowania klasztorne i częściowo kościół Dominikanów.

Zniszczone obiekty wkrótce zostały odbudowany między innymi dzięki pomocy królowej Bony. Konsekrowany w 1563 roku przez biskupa Stanisława Fałęckiego, sufragana gnieźnieńskiego. Z początkiem XVII wieku kult św. Jacka wysuwa się na pierwsze miejsce i świątynia przyjmuje tytuł pod wezwaniem św. Jacaka i Doroty.

W 1612 r. groźny pożar zniszczył doszczętnie świątynię i poważnie uszkodził klasztor. W kościele runęło gotyckie, ostrołukowe sklepienie nawy. Dotychczas kościół miał jedną nawę. Po tym pożarze gruntownie przebudowano świątynię, obniżając ściany o kilka metrów. W 1624 r. wojewoda sieradzki Stanisław Bykowski ufundował przy klasztorze i bogato wyposażył kaplicę Matki Bożej Różańcowej, która nie była połączona z kościołem. Klasztor był miejscem księgo najstarszego księgozbioru Piotrkowa, liczył dwa tysiące tomów. Decyzją Sejmu w 1633 r. przeniesiono tu akta Trybunału Koronnego z kościoła farnego. Wszystkie akta spłonęły w Głównym Archiwum Akt Dawnych w Warszawie podczas Powstania Warszawskiego w 1944 r.

W okresie Trybunalskim Piotrków wzbogacił się o nowe zakony. W pierwszej połowie XVII wieku zbudowano klasztor Sióstr Dominikanek, Ojców Franciszkanów, Ojców Bernardynów, później Pijarów i Jezuitów. Był to czas wspaniałego rozkwitu miasta, zakłócony najazdem szwedzkim w 1655 r. W tym okresie pod wpływem różnych klęsk, katastrof, epidemii, rozwija się kult cudownych obrazów, kult Matki Bożej Różańcowej. To wtedy powstaje w kościele Dominikanów Bractwo Różańcowe a ołtarzem św. Jacka w kaplicy Różańcowej czeladź cechu Szewskiego. Po Powstaniu Styczniowym w 1864 r. władze carskie rozwiązują klasztory i wywożą zakonników. Ostatnim zakonnikiem był ks. Henryk Stronczyński, który jako emeryt pozostał w mieście, zamieszkując przy Placu Czarneckiego.

Msze Św. w każdą Niedzielę :
godz. 8.00; 10.00; 11.30 dla dzieci; 18.00.