Jego budowę ukończono w 1386 r. Dziś stanowi zabytek architektury sakralnej grupy I. Po raz pierwszy świątynia przebudowana została w 1414 r. Po pożarze w 1544 r., kościół uzyskał nowe sklepienie siatkowe i sieciowo-gwiaździste. W 1798 r., po kolejnym pożarze w trakcie odbudowy wieża otrzymała kwadratowy kształt, zwieńczana została blaszanym hełmem, na którym zamieszczono chorągiewką z datą 1800. W 1894 r., dokonując restauracji świątyni dobudowano od strony wschodniej prezbiterium.
Wnętrze stanowi trójnawowa hala o pięknych sklepieniach sieciowych, kryształowych i gwiaździstych. Kościół posiada barokowy i neogotycki wystrój wnętrza. W kościele znajdują się organy z 1700 r., stalle, chór, ołtarz główny i boczne ołtarze oraz freski ścienne na północnej i południowej ścianie prezbiterium.
Jednym z najcenniejszych zabytków kościoła jest gotycki krucyfiks z ok. 1500 r., Przy kościele znajduje się plebania wybudowana w 1821 r.
Wnętrze stanowi trójnawowa hala o pięknych sklepieniach sieciowych, kryształowych i gwiaździstych. Kościół posiada barokowy i neogotycki wystrój wnętrza. W kościele znajdują się organy z 1700 r., stalle, chór, ołtarz główny i boczne ołtarze oraz freski ścienne na północnej i południowej ścianie prezbiterium.
Jednym z najcenniejszych zabytków kościoła jest gotycki krucyfiks z ok. 1500 r., Przy kościele znajduje się plebania wybudowana w 1821 r.