Brama Floriańska

Brama Floriańska - średniowieczna brama z basztą, położona na Starym Mieście w Krakowie u końca ulicy Floriańskiej, przy skrzyżowaniu z ulicą Pijarską. Stanowi pozostałość po dawnych murach miejskich. Jest jedną z ośmiu krakowskich bram obronnych obok Sławkowskiej, Grodzkiej, Wiślnej, Mikołajskiej, Rzeźniczej, Szewskiej, Nowej i Pobocznej.

Jej nazwa pochodzi od pobliskiego kościoła św. Floriana. Była główną spośród siedmiu bram wiodących do miasta, usytuowanych w linii murów obronnych.
Bramę tą zwano także Porta Gloriae, czyli Bramą Chwały. Otwierała Drogę Królewską (Via Regia). Przez nią do miasta wkraczali królowie po zwycięskich bitwach, dyplomaci, znane osobistości odwiedzające Kraków. Tędy prowadziła trasa pochodów koronacyjnych i pogrzebowych monarchów i ich rodzin.

Powstała z kamienia ok. 1300 roku, a ceglaną kondygnację z machikułami (strzelniczym gankiem), wspartymi na kamiennych konsolach, dodano w XV wieku. Opiekę nad nią powierzono kuśnierzom. Broniła miasta od północy, gdzie Kraków nie mógł skorzystać z naturalnej przeszkody w postaci bagien i rozlewisk. Połączona została też warownym korytarzem - tzw. szyją - z ukończonym w 1499 roku Barbakanem.

Po zniszczeniach w wyniku najazdu szwedzkiego, brama otrzymała nowy, zachowany do dziś, barokowy hełm (1657 r.). Nad bramą wejściową zawsze znajdował się orzeł. Dziś jest to orzeł piastowski projektu Jana Matejki (1882). Od strony miasta Bramę zdobi rokokowa płaskorzeźba św. Floriana. Warto też zwrócić uwagę na kamienne prowadnice na kratę - tzw. bronę, opuszczaną na łańcuchach z okienka ponad wejściem – widoczne od strony Barbakanu po obu stronach bramy.