Słowiński Park Narodowy

Słowiński Park Narodowy jeden z 23 parków narodowych w Polsce. Został utworzony 1 stycznia 1967 i zajmuje powierzchnię 327.44 km2 Położony jest w środkowej części polskiego wybrzeża, w województwie pomorskim.

Obejmuje Mierzeję Łebską, Nizinę Gardeńsko-Łebską, fragmenty moreny czołowej z ostatniego zlodowacenia z najwyższą kulminacją 115 m n.p.m. na wzgórzu Rowokół oraz szereg jezior: Łebsko, Gardno, Jezioro Dołgie Wielkie i Dołgie Małe.

Najbardziej charakterystycznymi elementami Parku są przymorskie jeziora, bagna, łąki, torfowiska, nadmorskie bory i lasy, a przede wszystkim wydmowy pas mierzei z ruchomymi wydmami. Największą wartością Słowińskiego Parku Narodowego nie są flora i fauna, ale przyroda nieożywiona czyli wydmy, zwłaszcza te wędrujące, moreny, mierzeje, jeziora, torfowiska, plaże. Zachodzą tu dynamiczne procesy niszczenia i tworzenia, a przykładem może być odsłonięcie wiosną 2016 r. lasu zasypanego kilka tysięcy lat temu przez wędrujące wydmy.

Na terenie parku dla zwiedzających udostępniony jest czerwony i zielony szlak turystyczny prowadzący od miejscowości Rąbka do ruchomych wydm oraz do dawnej wyrzutni rakiet.